Nieuwjaarsbrief 2014
      over mensen en robotten

de computer en de robot

De computer had vroeger - vooral in de jaren 60 van de vorige eeuw - iets magisch. Deze magie is hij kwijt. De robot heeft deze magie gedeeltelijk wel nog. Hij spreekt dan ook - momenteel nog - meer tot de verbeelding dan de computer.
In deze tekst gaat het eigenlijk niet over de robot maar over de magie van de robot. En zelfs daar gaat het niet over, niet over de magie van de robot, maar over de magie van "zijn schepper", het lagere denken. De robot staat hier symbool voor het doordachte, voorgeprogrammeerde, geconditioneerde.

van automobiel tot robot

Gedurende duizenden jaren verplaatsten we ons te voet of met lastdieren. Met de industriële revolutie kwam hier verandering in. Beeldend uitgedrukt: de evolutie kwam letterlijk onder stoom te staan, de stoomtrein werd geboren. De evolutie werd revolutie, de industriële revolutie.
Na de stoomtrein, kwam de automobiel. Auto: zelf, mobiel: bewegen; het lastdier werd vervangen door een machine.

Terloops: het lastdier heeft voeding nodig. De machine ook, met name energie.

Deze automobiel evolueerde tot de hedendaagse auto. Ondertussen wordt druk getest met de nieuwe auto, de robotauto (1). Deze bestuurt beter dan de mens dit kan (2). Het verschil tussen de vroegere automobiel en de robotauto is enorm. De robot steekt de mens voorbij.

Aan de basis van dit alles ligt het denken, het lagere denken. Hierover verder meer. We gebruiken het beeld van de spoorlijn, niet één spoor maar een dubbelspoor. Op het ene spoor bevindt zich de mens, op het andere - parallelle spoor - de technologie. Technologie: de automobiel, de auto, de computer, de robot.
De robot kent vele varianten, waaronder de robot gebruikt in de auto-industrie, de robotstofzuiger; maar vandaag ook: de robotauto, de robot gebruikt als knuffeldier in verzorgingstehuizen, de drone (robotvliegtuigje); binnenkort: de robotbutler en vele andere toepassingen.

De mens heeft een geesteskind (3) gebaard, met name de robot. Dit "kind" wordt volwassen en steekt nu de mens voorbij.
De mens lijkt op een doodlopend spoor te zitten; op het parallelle spoor - dat hij zelf gecreëerd heeft - steekt de technologie de mens voorbij.

Is de mens bedreigd?
Ja en nee. Deze mens, die zich op dit ene spoor van het dubbelspoor bevindt, heeft nauwelijks nog toekomst. Er is iets mis met ons lagere, robotachtige, denken. Tijd voor een koerswijziging, het spoor van het lagere denken doet het niet meer (4).

verduistering en Verlichting

De mens evolueert. In grote lijnen: bevruchting, incarnatie, zwangerschap, geboorte, baby, peuter - kleuter - schoolkind, puber - adolescent, en ten slotte volwassene.
De mensheid in zijn geheel evolueert ook, dit volgens een analoge cyclus, maar dit zien we nauwelijks of niet; een boom zie je ook niet groeien.

We starten bij de evolutie van de individuele mens. We pikken in bij de puberteit. Het kind wordt nog sterk begeleid, "bij de hand genomen". De puber maakt al vlug duidelijk dat hij of zij dit niet meer wil. De puber wil op eigen benen staan, wat een grote omwenteling met zich meebrengt. Hij of zij zet zich af tegen zowat iedereen (5), en vooral tegen de mensen uit de onmiddellijke omgeving. Zo leert hij wat hij niet wil, heel belangrijk.
Met de evolutie van de mensheid hebben we iets gelijkaardigs. We pikken in bij de Verlichting * (1630 - 1789): de mens zet zich af tegenover het voorgaande, de Middeleeuwen. Hij wil op eigen benen staan. Daarvoor was hij intens begeleid (6), "bij de hand genomen". Deze begeleiding wijst hij af, net zoals een puber dit doet. Deze begeleiding komt vanuit het Hogere.
Het afwijzen van het Hogere heeft zware gevolgen. De mens valt van het hogere in het lagere denken. Tijdens de Verlichting was dit lagere denken nieuw. Het had iets magisch.

Dit is een complex psychisch proces. Alleen dit: persoonlijk hou ik van de maan, de naakte maan. Een prachtig object. De meeste mensen houden van een versluierde maan. Wanneer de maan schijnt, maar er is een dunne laag wolken voor waar de maan doorheen schijnt, dan ontstaat er een aura. Dit is gewoon versluiering, maar het heeft iets magisch.

De mens voelde helemaal geen val, integendeel hij gaf de naam "Verlichting" aan het tijdperk. Menselijk bekeken was deze stap noodzakelijk voor zijn ontwikkeling tot meer zelfstandigheid, spiritueel gezien was het een val.

Van uit het Goddelijke werd het ganse proces van "op eigen benen staan" gesteund. Zij willen dat de mensheid evolueert tot volwassenen, net zoals ouders dit willen van hun kinderen. De verbinding met het Hogere werd door het Goddelijke - enkele eeuwen geleden - bewust op een laag pitje gezet, precies om de mens ertoe aan te zetten zelfstandig te worden (7).
Dit ging zo ver dat de filosoof Nietzsche - in de 19de eeuw - vaststelde "God is dood" (8). Daarna nam de spirituele duisternis alleen maar toe.

Van uit het Goddelijke is de verbinding er - sinds enkele decennia - terug. Wel zijn veel mensen zich hier nog niet bewust van. Stilaan wordt het duidelijk: "God - het Hogere, het Tao, of hoe je het ook noemt - is niet meer dood".

God schiep de mens naar Zijn beeld en gelijkenis. De mens creëert ook, zij het op een veel lager niveau. Hij creëert van uit zichzelf. Is zijn denken verduisterd, dan is wat hij creëert dit ook. Zo maakte hij de robot, die met het Hogere niets te maken heeft. De mens waarvan zijn denken verduisterd is, functioneert robotachtig.

het kruis

De robot bedreigt de mens. Dit is realiteit. Maar het hoeft zo niet te zijn. De bedreiging ontstaat van uit onze kijk, onze kijk op de wereld, maar vooral onze kijk op ons zelf. "Ken u zelf", het stond al op de tempel van Delphi (in het oude Griekenland).

We hebben een periode van spirituele verduistering achter de rug, gestart met de Verlichting, gestopt enkele decennia geleden. Tijdens deze periode was onze kijk sociaal-materieel, een horizontale kijk. Wanneer we het van bovenuit, van uit het Hogere, bekijken - verticaal dus - dan is de mens helemaal niet bedreigd.
We gebruiken het beeld, het symbool, van het kruis.

Niet noodzakelijk het kruis dat in het klassieke Christendom gebruikt wordt - het kruis van het lijden - maar het gelijkbenige kruis (horizontaal en verticaal even lang).

Het kruis kent een verticale en een horizontale as. De verticale as is de verbinding tussen het Hogere en het aardse (9).

Het Hogere vul je in zoals dit best bij jou past. Voor de ene is dit God, het Goddelijke, Tao, het Al, en nog vele andere namen.

De horizontale as is het sociale: de mensen, de dieren, alle levende wezens en alle andere vormen van leven.

De mens wordt bedreigt door de robot, technologie die hij zelf gecreëerd heeft. Wat is er gebeurd? Waar is het fout gelopen? Hoe kan het nu verder? Op deze vragen bestaan zeker antwoorden, maar het vraagt vrij diep inzicht.
We gaan dieper in op het kruis. De verticale as is de verbinding tussen het Hogere en het aardse. Deze verticale as voedt de horizontale as.

Deze voeding ligt aan de basis van liefde voor de medemensen en voor alles wat leeft. Ze ligt ook aan de basis van diep inzicht.

Is deze voeding - om welke reden dan ook - er niet, niet meer, of sterk verminderd, dan wordt het kil en duister. Kil: de relaties verkoelen. Duister: het heldere inzicht vervaagt. De ratio - het hogere denken - wordt eng en vervalt in het lagere denken.

De mens is in staat een heel brede - holistische * - visie te hebben. Hierin staat het hogere denken centraal, dat gevoed wordt van uit het Hogere.
Het lagere denken verengt onze blik. Het spitst zich toe op details, hier is niets mis mee; maar heel vaak verliest het het geheel uit het oog.

Het lagere denken is het denken zoals we het sinds enkele eeuwen kennen, niet meer het hogere denken - gevoed door het Hogere. Dit denken was het contact met het Hogere, en dan ook de voeding van uit de verticale as, kwijt. Het is dit denken dat geen toekomst heeft, en dat voorbijgestoken wordt.

Aan de basis van "het dubbelspoor" - waarvan hoger sprake - ligt het lagere denken. Het ene spoor - van het dubbelspoor - is de mens die vervallen is in het lagere denken. Het parallelle spoor is zijn geesteskind, de technologie - waaronder de robot.
Is er iets mis met dit geesteskind? Ja, er is iets mis mee, het is - spiritueel gezien - doodgeboren. Meer nog: de robot - het ene spoor - leeft niet, maar ook de mens die nauwelijks nog gevoed wordt vanuit het Hogere leeft spiritueel gezien ook niet, spiritueel ook dood. Hoog tijd om een andere koers te varen, om het "dubbelspoor" van het rationele en zijn kind, de technologie, grondig te herzien. Als dienaar is het denken prachtig, maar als meester brengt het heel wat onheil met zich mee (10).

De mens is geëvolueerd: het proces van op eigen benen staan is voltooid. De verbinding met het Hogere is vanuit het Hogere hersteld. De mens heeft het echter nog niet ten volle door, velen leven nog vanuit de kijk "God is dood", terwijl het vrij gemakkelijk terug anders kan. Door voeding van uit het Hogere wordt het denken terug helder.
Er is niets mis met de robot, met de computer of de meeste gebruiksvoorwerpen *. Waar het om gaat is de intentie * waarmee het gebruikt wordt. De verduistering die we enkele eeuwen gekend hebben, heeft ook onze intenties verduisterd, we waren alleen nog materieel bezig. Het ganse hogere denken was er bijna niet meer.

De robot en de ganse technologie heeft - naar mijn mening - zeker nog een plaats in een nieuwe samenleving, maar alleen met de intentie te dienen en niet als instrument om mee te heersen.

de Nieuwe Tijd

De Nieuwe Tijd is de periode na de Middeleeuwen tot heden (11). Na de Middeleeuwen kwam de Renaissance. De Renaissance laten we hier buiten beschouwing (12), we starten bij de Verlichting.
Volgens mij is het hoofdkenmerk van de Nieuwe Tijd de magie van het lagere denken (13). Het denken werd gedeeltelijk afgesneden van het Hogere. Dit heeft twee facetten. Eén: het denken krijgt iets kunstmatig, robotachtig, iets doordacht, voorgeprogrammeerd, geconditioneerd. Het tweede facet van het afgesneden zijn van het Hogere is dat de mens leert zijn eigen denken te ontwikkelen en niet afhankelijk blijft van "bij de hand genomen te worden". Dit is een noodzakelijke fase binnen de weg naar volwassenheid. Het is een moeilijke fase. De analogie tussen enerzijds de puberteit bij de mens, en anderzijds deze fase, die we "de puberteit van de mensheid" zouden kunnen noemen, is vergaand.
Het is deze tijd, de Nieuwe Tijd, die we binnenkort (14) afsluiten. Net zoals er iets bestond als "de Late Middeleeuwen" zijn we nu in "de Late Nieuwe Tijd".

De Verlichting ging gepaard met een verduistering van het spirituele, en dit bracht de magie van het denken. Dit is een problematiek die heel moeilijk te vatten is. Rationeel - vanuit het lagere denken - is het totaal niet te begrijpen.

Het lagere denken kan alleen maar functioneren vanuit dualiteit. Het lagere kan het hogere - dat vanuit eenheid werkt - helemaal niet begrijpen.

De essentie - het bereikte doel - is het overgaan van "bij de hand genomen worden" naar "op eigen benen staan". (15).
De val in het materiële heeft iets magisch. Dit magische is er nodig, het is een krachtige lokroep om door te gaan. Dat we de verduistering induiken zien we niet, en maar best ook. Pas veel later kunnen we dit zien. Nu pas, in de 21ste eeuw, kunnen we de val zien die de Verlichting met zich meebracht (16).

een evolutiesprong

De mensheid ontwaakt uit een spirituele slaap. We zijn stilaan klaar voor een grote sprong voorwaarts. Persoonlijk zie ik het als volgt (mogelijks sla ik de bal mis): de tijd voor een grote sprong lonkt, maar "is nog niet voldragen". We hebben tijdens de 21ste eeuw twee mijlpalen gehad:

• De eeuw is gestart met de instorting van de Tweelingtorens dit op 11 september 2001.
• 2012 was een belangrijk keerpunt voor de mensheid, ook al is dit momenteel nog nauwelijks zichtbaar. Er is een enorme verschuiving bezig van hiërarchie naar gelijkwaardigheid. Het lijkt me dat 2012 hierin een keerpunt is.

We zijn er nog niet. Persoonlijk verwacht ik nog een derde mijlpaal, met name de val van "Big Brother".
Over dit alles meer in Mijlpalen in de 21ste eeuw.

Tijd voor verandering?
Goethe zei:

Het is tijd.
Het is tijd.
Het is tijd.

Zo ver zijn we nog niet. De klok heeft twee maal geslagen, het is nog wachten op de derde slag, de derde mijlpaal. Met de val van "Big Brother" komt een einde aan "het tijdperk van het (lagere) denken". De toegang tot het Goddelijke is - al decennia lang - hersteld. Na de val van Big Brother is ook de puinruiming achter de rug, dan is er de nieuwe tijd. Centraal staat vrijheid, de mens heeft zichzelf bevrijdt van zijn eigen lagere denken.

De mensheid staat voor een grote uitdaging, en dit is niets minder dan overgaan van "adolescentie" naar "geestelijke volwassenheid" (17).
Deze "nieuwjaarsbrief" geeft geen pasklaar antwoord op de vraag wat de toekomst brengt. Een dergelijk idee op zich is al achterhaald: we komen uit een tijd van geslotenheid, van alles naar onze hand zetten, dit loopt af. Leven is open, dood is gesloten.
Er is een grote evolutiesprong aan de gang. Het oude onzekere zit er ook nog, zeker nu "de derde klokslag" nog moet komen. Daarom is het belangrijk om - voor zover dit kan - enig zicht te hebben welke richting we uitgaan. Met mijn eigen woorden:

er zijn twee stapstenen die belangrijk zijn,
met name degene waar je op staat,
en degene die net voor jou ligt.

De stapsteen die net voor je ligt heb je nodig als richtingaanwijzer. Zo niet weet je niet welke kant uit en riskeer je rond te draaien als een tol.

De grote veranderingen zijn reeds gestart. Sommigen spreken van een kwantumsprong, anderen van een verhoging van dimensie, en nog andere benamingen. Ik hou het bij "een komende evolutiesprong". De meeste mensen zijn nog niet bewust van wat er op de achtergrond beweegt.

Persoonlijk zou ik - anno 2014 - nog niet spreken van "een evolutiesprong", maar van "de zwangerschap van een evolutiesprong". De sprong is er nog niet, er is nog te veel duisternis. Naar mijn mening moeten we nog voorbij "de derde mijlpaal", de val van Big Brother. Dan pas is de wereld klaar voor de grote sprong, en - net als bij een zwangerschap - weten we niet wat het resultaat zal zijn; we weten niet hoe "de baby" er zal uit zien. De nieuwe mensheid - zo zou ik het toch wel durven noemen - zal nog in zijn babyfase zijn. Hierbij heeft het lagere denken - het robotachtige - volledig afgedaan. We zullen leven vanuit ons eigen diepe wezen. Het contact met het Hogere kunnen we - opnieuw - maken, maar nu op een volwassen manier. Dit is de blijde verwachting waarin we nu - kunnen - leven. Tijdens de periode van verduistering was er weinig keuze. Nu kunnen we kiezen. NU.

Nieuwjaarsbrief 2014 : over mensen en robotten
         de computer en de robot
         van automobiel tot robot
         verduistering en Verlichting
         het kruis
         de Nieuwe Tijd
         een evolutiesprong